Metaller - Seramikler - Polimerler - Kompozitler - Semikondüktörler - Biyomalzemeler:- Akıllı Malzemeler:- Nanomalzemeler:
Metaller: Çoğunlukla metalik elementlerden (örneğin demir, bakır, titanyum, kurşun, altın, nikel, v.s.) ve görece az miktarda ametalik elementten (carbon, nitrojen ve oksijenden) oluşan malzemelerdir. Oldukça sıkı, yoğun (Örneğin demirin yoğunluğu 7 kg/m^3, altının yoğunluğu 19 kg/m^3' dür) ve sert olmasının yanında, üzerine etkiyen kuvvete karşı sünek yenilim (malzemenin cam gibi gevrek çatlamadan yüksek miktarda deformasyona dayanabilmesi olarak düşünebilirsiniz) vermesi dolayısıyla yapı uygulamalarında sıkça kullanılan bir malzemedir. Ayrıca üzerindeki serbest elektronlar sebebiyle elektrik ve ısı iletkenliği yüksektir; dolayısıyla iletken olarak da kullanılır; örneğin lambalardaki tungsten ısı çubukları ya da bakır elektrik iletkenleri gibi). Işığı geçirmezler, parlak metalik yüzey görünümlerine sahiptir.
Seramikler: Metalik ve ametalik elementler içeren bileşiklerdir. Aluminum oksit, silikon nitratlı ve karbitli bileşikler, kilden üretilen porselen, çimento, cam, silikatlar ve maden kayaçları (yapısında sıklıkta mineralleri içerenler) bu gruba girer. Sert ve sağlam bir malzeme olmasına karşın, gevrek kırılma verdiği için yapısal uygulamalarda kullanılmaz. Elektrik ve ısı iletkenligi düşük olduğu için ısı veya elektrik insülatörü olarak kullanılır.
Polimerler: Karbon içeren organik bazlı mahkemelerdir. Plastik ve lastik menşeli malzemelerin çoğu polimerden oluşur. Polietilen (boya hammedesi) PVC, naylon gibi malzemeler bu türe girer. Kimyasal tehlikelere yatkınlığı düşüktür. Sertliği ve dayanıklılığı düşük olmasına rağmen, oldukça sünek ve bükülebilirdir. Dolayısıyla polimerler kompleks şekillere getirilebilir. Isıya dayanıksızdır.
Kompozitler: Yukarıda bahsedilen ana malzemelerin kombinasyonlarından oluşan malzemelerdir. Kompozitlerin ana amacı kullanılan bir malzemeden elde edilemeyen bir özelliği onun üzerine başka bir malzeme ekleyerek sağlamaktır. Örneğin, kevlar adlı can koruyucu yelekler polymer malzeme üzerine nanometre ölçeğinde fiber (iğnemsi) cam parçalar ekleyerek yapılır. Polymer kurşuna karşı süneklik, cam ise kurşuna karşı sağlamlık sağlar. Sonuç ise kurşunun delemediği ya da çatlatamadığı, sadece sündürdüğü bir yelektir.
Semikondüktörler (Yarı-iletkenler): Elektrik sel özellikleri metaller ile seramikler arasında olan malzemelerdir. Günümüzde kullanılan tüm elektronik aletlerin yapısında semikondüktörler vardır
Biyomalzemeler: İnsan vücudundaki hasarlı ya da kullanışsız parçaların yerine yerleştirilen malzemelerdir. Zehirsiz ve insan vücuduna zararsız olmalıdır. Bütün metal, seramik, polimer, kompozit ve semikondüktörler biyomalzeme olarak kullanılabilir.
Akıllı Malzemeler: Çevre şartlarına göre fiziksel özelliklerini değiştirebilen malzemelerdir. Piezoelektrik (Elektrik alaanına göre boyutunu değiştiren) seramikler bunlara örnektir.
Nanomalzemeler: 100 nanometre altında yapısal özellikleri değiştirilerek yapılan malzemelerdir. Kullanım alanları ile ilgili detaylı bilgiyi bilmiyoruz.
Seramikler: Metalik ve ametalik elementler içeren bileşiklerdir. Aluminum oksit, silikon nitratlı ve karbitli bileşikler, kilden üretilen porselen, çimento, cam, silikatlar ve maden kayaçları (yapısında sıklıkta mineralleri içerenler) bu gruba girer. Sert ve sağlam bir malzeme olmasına karşın, gevrek kırılma verdiği için yapısal uygulamalarda kullanılmaz. Elektrik ve ısı iletkenligi düşük olduğu için ısı veya elektrik insülatörü olarak kullanılır.
Polimerler: Karbon içeren organik bazlı mahkemelerdir. Plastik ve lastik menşeli malzemelerin çoğu polimerden oluşur. Polietilen (boya hammedesi) PVC, naylon gibi malzemeler bu türe girer. Kimyasal tehlikelere yatkınlığı düşüktür. Sertliği ve dayanıklılığı düşük olmasına rağmen, oldukça sünek ve bükülebilirdir. Dolayısıyla polimerler kompleks şekillere getirilebilir. Isıya dayanıksızdır.
Kompozitler: Yukarıda bahsedilen ana malzemelerin kombinasyonlarından oluşan malzemelerdir. Kompozitlerin ana amacı kullanılan bir malzemeden elde edilemeyen bir özelliği onun üzerine başka bir malzeme ekleyerek sağlamaktır. Örneğin, kevlar adlı can koruyucu yelekler polymer malzeme üzerine nanometre ölçeğinde fiber (iğnemsi) cam parçalar ekleyerek yapılır. Polymer kurşuna karşı süneklik, cam ise kurşuna karşı sağlamlık sağlar. Sonuç ise kurşunun delemediği ya da çatlatamadığı, sadece sündürdüğü bir yelektir.
Semikondüktörler (Yarı-iletkenler): Elektrik sel özellikleri metaller ile seramikler arasında olan malzemelerdir. Günümüzde kullanılan tüm elektronik aletlerin yapısında semikondüktörler vardır
Biyomalzemeler: İnsan vücudundaki hasarlı ya da kullanışsız parçaların yerine yerleştirilen malzemelerdir. Zehirsiz ve insan vücuduna zararsız olmalıdır. Bütün metal, seramik, polimer, kompozit ve semikondüktörler biyomalzeme olarak kullanılabilir.
Akıllı Malzemeler: Çevre şartlarına göre fiziksel özelliklerini değiştirebilen malzemelerdir. Piezoelektrik (Elektrik alaanına göre boyutunu değiştiren) seramikler bunlara örnektir.
Nanomalzemeler: 100 nanometre altında yapısal özellikleri değiştirilerek yapılan malzemelerdir. Kullanım alanları ile ilgili detaylı bilgiyi bilmiyoruz.
Demek çelik yeleği böyle yapıyorlarmış
YanıtlaSilCan Bey Çok faydalı bir yazı olmuş okulda işime çok yaradı teşekkürler.
YanıtlaSil