Fransız bir tanıdığım anlatmıştı. İzmir’e gitmek için otogarda beklerken birden 8-10 kişilik bir grup, otobüsten inen çoluklu çocuklu diğer bir gruba saldırmış. Bizim Fransız panik içinde etrafına bakınıp, birilerinin müdahale etmesini beklemiş. Ama nafile! Kimse dönüp bakmamış bile. Yaşanan arbedenin iki aile arasındaki normal bir karşılama töreni olduğunu beş dakika sonra anlayabilmiş garibim. Olayı anlattıktan sonra böyle bir iletişim şeklinin Türkiye’de normal olup olmadığını sordu. Bizim bünye yüksek doz samimiyete alışkın. Ama bu topraklarda yetişmeyen birisi, samimiyet, hasret ve şiddet arasındaki bu çözülmesi zor ilişkiyi anlayamaz diye düşündüm. Bu yüzden uğurlama esnasında havaya atılıp tutulmadıkları için, daha birliğe adımını atmadan hava değişimi alan askerlerimizden… Düğünlerde , damadı hakkını vererek dövebilmek için günler öncesinden kondisyon çalışmalarına başlayanların damadın en samimi arkadaşları olduğundan… Bu tür eylemlerde tehlike boyutunun, kurbanla fa
Faydalı Bilgiler Blogu